۲۴ مهر

باز پاییز و باز هم ۲۴ مهر رسید. هفتمین سالگرد اذانی که بدون نماز، به راحتی کنار گذاشته شد و مسیر زندگی را کلا تغییر داد. زندگی، دیگر به دوره قبل از آن اذان برنگشت و برنخواهد گشت.

تمام روزها و شب‌ها را خاطرات اون دوره کوتاه و مهربانم ای دوست و انار و ... پر کرده. به سختی ۷ سال سپری شد و من هنوز در شبهای مهتابی، با ماه صحبت میکنم و برایت سلام می‌فرستم. نمیدونم سلامم را می‌رساند یا مثل بقيه فریبم می‌دهد و پیام و سلامی رد و بدل نمی‌کند.

شبهای هجر را گذراندیم و زنده‌ایم

ما را به سخت جانی خود این گمان نبود